این تهیه‌کننده در ادامه با اشاره به اعتراضاتی که به سریال «پایتخت 1» از سوی مازندرانی‌ها شده بود، یادآور شد: در آن زمان به یاد دارم که وقتی سریال «پایتخت 1» پخش می‌شد چنین حسی از سوی اقوام مازندرانی به سریال ما ایجاد شد در صورتی که واقعا قصد ما توهین نبوده است. سریال «پایتخت» برای مازندرانی‌ها حسن‌های خیلی زیادی داشت که بعدها خودشان هم متوجه شدند که قصد ما توهین نبوده است؛ ضمن اینکه جا دارد بگویم همه مازندرانی‌ها مثل هم نیستند. به عنوان مثال در مازندران ممکن است یک عده شوخی‌های نقی با خانواده‌اش را بپذیرند و دوست داشته باشند و برعکس عده‌ای هم ممکن است همین شوخی‌ها را اصلا دوست نداشته باشند.
تهیه‌کننده سریال «پایتخت 3» که برای مقطعی کوتاه سریالش با اعتراض اقوام روبه‌رو شد، درخصوص بحث اعتراض قومیت‌ها به فیلم و سریال‌ها معتقد است: این مقوله باید فرهنگ‌سازی شود؛ چرا که همه‌ی ما ایرانی و از یک سرزمین هستیم.
وی می‌گوید: هیچ‌وقت یک کارگردان و نویسنده به قصد توهین به قومیتی خاص، فیلم و سریال نمی‌سازد.
الهام غفوری در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ادامه صحبت‌هایش پیرو اتفاقاتی که برای سریال «سرزمین کهن» پدید آمد، افزود: جا دارد بگویم در این کشور، تهرانی، شمالی، جنوبی و ... نداریم. همه ما مردم ایران هستیم و باید این مرزبندی‌ها را بین خودمان از بین ببریم. اگر بتوانیم این مساله را بپذیریم و فرهنگ آن را جا بیندازیم این مشکلات حل می‌شود. قطعا صداوسیما هم در چنین شرایطی تحت فشار قرار می‌گیرد امیدوارم دیگر از این اتفاق‌ها پیش نیاید.
وی سپس با بیان اینکه سریال کمال تبریزی را ندیده است، خاطرنشان کرد: جا دارد بگویم به دلیل اینکه درگیر سریال «پایتخت 3» بودم اصلا «سرزمین کهن» آقای تبریزی را ندیده‌ام به همین خاطر نمی‌توانم قضاوت کنم ولی می‌توانم بگویم قطعا نظر کارگردان توهین نبوده و مسلم است که هیچ کارگردان و نویسنده‌ای به قصد توهین به قومیت خاص، فیلم و سریال نمی‌سازد.
غفوری همچنین تاکید کرد: هیچ نویسنده و کارگردانی به قصد توهین به قومیت‌های یک کشور با نیت قبلی کاری نمی‌کند. درخصوص سریال «سرزمین کهن» هم احتمالا سوء تفاهم در پخش پیش آمده است.
او ادامه داد: ما اگر سریال «پایتخت» را در تهران هم بسازیم و همین شخصیت‌های داستانی را تهرانی کنیم ممکن است یک عده دوست داشته باشند و بر عکس عده‌ای آنها را نپسندند؛ بر این اساس این مساله به برداشت و حس افراد مربوط می‌شود. یک مملکت حدود 70، 80 میلیون جمعیت دارد. کدام نویسنده و کارگردان می‌تواند برداشت تک تک این 80 میلیون نفر را از قبل پیش‌بینی کند؟ این کار خیلی مشکل است؛ چرا که وقتی یک سریالی ساخت می‌شود نمی‌توان قبل از اینکه سریال به روی آنتن برود بازخوردها و برخوردها را پیش‌بینی کرد. به عنوان مثال ما در حال حاضر که مشغول ساخت «پایتخت 3» هستیم با وجود اینکه دو سری از «پایتخت» را ساخته‌ایم اما باز هم این نگرانی را داریم که تا زمانی که کار به روی آنتن نرود اصلا نمی‌توان بازخوردها و برخوردهای تماشاچی را فهمید؛ چرا که هرچقدر هم فکر کنیم کار خوب ساخته‌ایم باز هم نمی‌توانیم بازخوردها را حدس بزنیم.
غفوری در بخش دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه در پی اعتراض اقوام مختلف، چه اتفاقی باید بیفتد که نویسندگان و کارگردانان به سمت ساخت سریالهای آپارتمانی نروند؟ پاسخ داد: یک اشکال بزرگ ماجرا این است که اگر این اتفاق بیفتد، قطعا برای فیلم‌ساز راحت‌ترین کار این است که به عنوان مثال در شهر تهران کارش را بسازد و هر مدل که افراد صحبت می‌کنند و هر خلافی که انجام می‌دهند را به تصویر بکشد و جالب است که اگر تهرانی‌ها را در نقش قاتل هم نشان دهند به تهرانی‌ها برنمی‌خورد ولی وقتی بحث قومیت‌ها پیش می‌آید اعتراض به کارها شروع می‌شود. ما باید قبول کنیم که بالاخره در تمام نقاط ایران آدم های خوب و بد وجود دارند. نمی‌توانیم بگوییم تمام شمالی‌ها، جنوبی‌ها و یا تهرانی‌ها خوب هستند، به دلیل اینکه یک قصه به آدم‌های خوب و بد نیاز دارد.
وی اضافه کرد: نمی‌دانم علت این اعتراض‌ها چیست. به نظر من یک قصه به همه نوع افراد احتیاج دارد تا بتواند پیش برود و تماشاچی را جذب کند. به نظر من باید این مساله فرهنگ‌سازی شود و قومیت‌های مختلف بپذیرند که هیچ نویسنده و کارگردانی به قصد توهین به آنها سه سال زحمت نکشیده است.
غفوری خطاب به قومیت‌های مختلف که نسبت به سریال «سرزمین کهن» معترض هستند، گفت: شاید اگر این اقوام صبر کنند و قصه جلو برود و ببینند که ته ماجرا چیست، نظرشان عوض شود؛ چرا که قطعا با سه - چهار قسمت نمی‌توان در مورد یک سریال قضاوت و داوری کرد و نمی‌توان گفت این سریال قصد توهین به قومیت‌ها را داشته است.